Współczynnik bezpieczeństwa (safety factor)
Jest to jeden z podstawowych parametrów w ocenie drzewa, używany we wszelakich metodach obliczeniowych (SIA, próba obciążeniowa, tomografia, a także rezystografia).
Jest to jeden z podstawowych parametrów w ocenie drzewa, używany we wszelakich metodach obliczeniowych (SIA, próba obciążeniowa, tomografia, a także rezystografia).
Przemieszczające się masy powietrza napotykając drzewo wywieraj na nie siłę aerodynamiczną, wynikającą z oporu powierzchni drzewa oraz tarcia powstającego w trakcie opływania elementów drzewa (także we wnętrzu korony).
Statics Integrated Methods (w skrócie SIM, zwana także Static Integrated Measuring, na jęz. polski najczęściej tłumaczona jako „zintegrowany pomiar statyki drzewa”), to metoda opracowana przez Lothara Wessolly’ego do badania wytrzymałości pnia na złamanie i jego stabilności w gruncie.
Statics Integrated Methods (SIM) – zintegrowany pomiar statyki drzewa Czytaj całość »
Próba obciążeniowa, pozwala na ocenę zagrożenia złamania bądź wykrotu drzewa pod wpływem wiatru. Ze względu na pomiar dwóch powiązanych z tym cech, nosi też nazwę elasto-inclino. Podstawą teoretyczną jest Statics Integrated Methods.
Statyczna próba obciążeniowa (elasto-inklino) Czytaj całość »
Kiedyś instalowane powszechnie, później odrzucone ze względu na inwazyjność, ostatnio wracają do łask w niektórych kręgach, ze względu na swoje zalety, a czasami wręcz niezastępowalność.
Wstęp Wiązania, to najczęściej stosowany typ wzmocnień. Ich celem zwykle jest zapobiegnięcie rozłamaniu drzewa w rozwidleniu lub wyłamaniu konaru (ew. innego elementu) i/lub niedopuszczenie do upadku na ziemię, gdyby jednak doszło do awarii. Rodzaje wiązań Wiązania, ze względu na ich funkcjonalność i właściwości możemy podzielić na: Wiązania mogą być także w różny sposób instalowane na
Do wzmocnień zaliczamy wszelkiego rodzaju instalacje wspomagające stabilność i integralność drzewa. Do najpopularniejszych należą wiązania oraz wzmocnienia przewiertowe (lub ich kompilacje) a także podpory i odciągi.
To jedna z podstawowych metod diagnostycznych. Jest realizowana w pierwszej fazie oceny stanu drzewa i wyznacza jej dalszy kierunek (a często okazuje się wystarczająca). Pomimo swej prostoty wymaga sporej wiedzy i doświadczenia, za to dostarcza ogromu informacji, które są niezastępowalne innymi metodami.
W diagnostyce drzew niezwykle ważne jest zlustrowanie wszystkich partii drzewa. W prostych przypadkach oględziny z ziemi mogą być satysfakcjonujące, ale w przypadku dużych, dojrzałych drzew często okazują się niewystarczające. Zdarza się, że wielu istotnych cech i symptomów nie jesteśmy w stanie dostrzec z ziemi (np. objawy występowania splanchonema platani), zawodzi też dokładność oceny z dużej odległości.
Arborystyka nie doczekała się do tej pory ścisłej definicji, próżno szukać też arborystów na liście zawodów. Jedno jest pewne – nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa arbor (drzewo) i zawód ten jest ściśle związany z drzewami.
To najpopularniejsza metoda obrazowania wnętrza drzewa (najczęściej pnia). Opiera się na pomiarze prędkości rozchodzenia fali dźwiękowej w drewnie i bazuje na jej zależności od sprężystości i gęstości drewna.
Diagnostyka drzewa to proces służący zebraniu informacji o drzewie, przy użyciu różnorodnych narzędzi. Jest niezbędnym etapem w ocenie stanu drzewa oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa w jego otoczeniu a także podstawą do sporządzenia ekspertyzy dendrologicznej.
Ekspertyza dendrologiczna, to całościowa analiza obejmująca zarówno drzewo jak i jego otoczenie oraz ich wzajemny wpływ na siebie.