Wizualna ocena drzewa
Wizualna ocena drzewa to – mówiąc potocznym językiem – oględziny drzewa, czyli ocena drzewa z poziomu gruntu przy pomocy wzroku i prostych narzędzi. W jej zakres wchodzi ocena stanu drzewa (kondycja, witalność, obserwacja symptomów świadczących o możliwych chorobach, niedoborach etc.) oraz ocena statyki drzewa i jej wpływu na bezpieczeństwo w otoczeniu (czyli sprawdzenie pod kątem zwiększonej podatności na złamanie lub przewrócenie). Najczęściej w jej trakcie mierzy się także podstawowe parametry dendrometryczne, takie jak wysokość, obwód i zasięg korony drzewa, a wszystkie obserwacje zapisuje się na specjalnym formularzu. W trakcie oceny używa się podstawowych narzędzi (młotek, sonda arborystyczna, lornetka) oraz urządzeń pomiarowych (wysokościomierz/dalmierz, taśma pomiarowa).
Chyba najbardziej zanana metoda to VTA (Visual Tree Assessment) stworzona ponad 30 lat temu przez Clausa Matthecka. Za oceanem powszechnie stosowana jest metoda TRA (Tree Risk Assessment) stworzona przez ISA (jest to metoda certyfikowana w programie Tree Risk Assessment Qualification). Istnieją takżę metody wizualne połączone z szacowaniem ryzyka uwzględniające użytkowanie terenu, takie jak VALID Tree Risk Assessment czy OTRA (Quantified Tree Risk Assessment).
Metody takie powstały także w Polsce. Jedną z nich stworzyła dr inż. Edyta Rosłon-Szeryńska z Katedry Architektury Krajobrazu Wydziału Biotechnologii, Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu SGGW w Warszawie – system nazywa się WID (Wizualna Ocena Drzewa) i wspomagany jest aplikacją na smartfony pod nazwą hTreeEval. Inna to Standardy Oceny Drzew opracowane przez Instytut Drzewa w ramach programu „Certyfikowany Inspektor Drzew”. Właśnie te stadnardy wykorzystujemy w naszej codziennej pracy.
Ocena wizualna może być samodzielną metodą diagnostyki (z rozszerzeniem w postaci inspekcji korony drzewa) i być podstawą do sporządzenia jednego z opracowań arborystycznych. W przypadku, gdy ocena wizualna jest niewystarczająca, musi być uzupełniona badaniami instrumentalnymi takimi jak tomografia pnia lub próba obciążeniowa.
Dodaj komentarz